-
1 zwalać
zwalać na kupę auf einen Haufen werfen, auftürmen;zwalać winę na k-o fam. die Schuld auf jemanden abwälzen;zwalać obowiązek na k-o fam. die Verantwortung auf jemanden abwälzen;zwalać robotę na k-o fam. jemandem eine Arbeit aufhalsen;zwalać na głowę k-u fam. jemandem aufhalsen;zwalać z nóg k-o fam. jemanden umhauen;zwalać się v/i schwer zu Boden fallen;zwalać się na głowę k-u (odwiedzać) fam. bei jemandem hereinschneien, jemanden überfallen, jemanden überrumpeln -
2 zwalać
impf ⇒ zwalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt(strącać: książki, doniczki) to knock down, (wyładowywać: węgiel) to dump; (pot: odpisywać) to crib (pot)zwalać coś na kogoś — (pot) (obowiązki, pracę) to load sb down with sth; ( winę) to pin sth on sb
* * *ipf.1. (= strącać, przewracać, burzyć) knock down; zwalić kogoś na ziemię l. z nóg knock sb off sb's feet.2. (= wyładowywać) dump; zwalać (na kupę) (= ładować) heap (up), pile (up).4. pot., szkoln. (= odpisywać) crib ( od kogoś off (of) sb).ipf.1. (= spadać) fall l. come down; (= przewracać się) fall; zwalić się na łóżko pot. hit the sack; drzewo zwaliło się na samochód the tree crushed the car; zwalić się z nóg pot. take a spill.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalać
-
3 zwalać
( pot)I. vt1) ( zrzucać niechcący) herunterwerfen ( fam), runterschmeißen ( fam); książki, doniczki umwerfen, umschmeißen ( fam)4) (pot: obarczać czymś) abwälzen, schieben\zwalać na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzen\zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen, jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schiebenII. vr2) (pot: przychodzić w gości)3) zwalić się komuś na głowę [ lub na kark] jdn überfallen ( fam), jdn unerwartet und ungelegen besuchen -
4 zwalać się
vr(pot: spadać) to fall lub come down; ( przewracać się) to come a cropper (pot), ( przybywać) to show up (pot)zwalić się z nóg — pot to take a spill (pot)
zwalić się komuś na głowę lub kark — to descend on sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalać się
-
5 zwalić
zwalać na kupę auf einen Haufen werfen, auftürmen;zwalać winę na k-o fam. die Schuld auf jemanden abwälzen;zwalać obowiązek na k-o fam. die Verantwortung auf jemanden abwälzen;zwalać robotę na k-o fam. jemandem eine Arbeit aufhalsen;zwalać na głowę k-u fam. jemandem aufhalsen;zwalać z nóg k-o fam. jemanden umhauen;zwalać się v/i schwer zu Boden fallen;zwalać się na głowę k-u (odwiedzać) fam. bei jemandem hereinschneien, jemanden überfallen, jemanden überrumpeln -
6 land
[lænd] 1. n( area of open ground) ziemia f; (property, estate) ziemia f, grunty pl; ( as opposed to sea) ląd m; ( country) kraj m, ziemia f ( literary)2. vi ( lit, fig) 3. vtto go/travel by land — jechać (pojechać perf)/podróżować lądem
to land on one's feet ( fig) — spadać (spaść perf) na cztery łapy (inf)
to land sb with sth ( inf) — zwalać (zwalić perf) komuś coś na głowę (inf)
Phrasal Verbs:- land up* * *[lænd] 1. noun1) (the solid part of the surface of the Earth which is covered by the sea: We had been at sea a week before we saw land.) ląd2) (a country: foreign lands.) kraina3) (the ground or soil: He never made any money at farming as his land was poor and stony.) ziemia4) (an estate: He owns land/lands in Scotland.) ziemia2. verb1) (to come or bring down from the air upon the land: The plane landed in a field; They managed to land the helicopter safely; She fell twenty feet, but landed without injury.) lądować2) (to come or bring from the sea on to the land: After being at sea for three months, they landed at Plymouth; He landed the big fish with some help.) dobić do brzegu, wydobyć na brzeg3) (to (cause to) get into a particular (usually unfortunate) situation: Don't drive so fast - you'll land (yourself) in hospital/trouble!) wylądować•[-rouvə]
(a type of strong motor vehicle used for driving over rough ground.)
(typ samochodu terenowego)- landing- landing-gear
- landing-stage
- landlocked
- landlord
- landmark
- land mine
- landowner
- landslide
- landslide victory
- landslide
- landslide defeat
- land up
- land with
- see how the land lies -
7 zusammenkommen
zu'sammenkommen v/i ( irr; sn)1. Personen schodzić < zejść> się, fahrend zjeżdżać < zjechać> się; ( sich treffen) spot(y)kać się; Unangenehmes zwalać <- lić> się k-u na głowę;mit jemanden zusammenkommen spot(y)kać (A);2. Dinge uzbierać się pf
См. также в других словарях:
zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 … Słownik frazeologiczny
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego